Merhaba sevgili okuyucu.
Son dönemde varlıklı insanların krizin aşılması yönünde bugüne kadar attıkları adımlar, yaygın medyada geniş yer buluyor. Kimileri, Devletin açtığı ve başını Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın çektiği yardım kampanyasına trilyonlar veren müteahhitleri konuşurken kimileri de çok daha mütevazı varlıklıların çabalarını dile getiriyor.
İlimiz Hatay’da da giderek yaygınlaşmakta olan çok hoş bir yardımlaşma ekolü baş gösteriyor. İsminin açıklanmasını istemeyen bazı hayırseverler mahalle bakkal ve marketlerine borcu olanların borçlarını ödüyor. Sadece marketlerin değil, fırınların da veresiye defteri bu hayırsever kişiler tarafından kapanıyor. Ne asil bir davranış. Bu duyarlılığı ayakta alkışlamak gerekiyor.
Böyle, şaşalı gösterişli yardımlar yapmak, büyük bağışlarla sükse yapmak- ki birçok büyük nakdi yardımların bir yasa ile vergiden düşüleceği konuşulmakta- yerine etrafına küçük dokunuşlarla büyük faydalarda bulunmak ne anlamlı bir çaba. Geçenlerde tanık olduğumuz bir habere göre, yine bir iş adamımız kapasitesi oldukça yüksek olan bir fırına binlerce ekmek ücreti ödeyerek fırın işletmesinin o gün tüm ürettiği ekmeği ücretsiz dağıtmasını sağladı. Böyle insanlar küçük adımlarla büyük işlerin yapılabileceğini gösteriyor.
Biz öyle varlıklı zenginler biliyoruz ki kişisel sohbetlerinde “ O kadar büyük bir servetim var ki; torunumun torununa yetecek kadar çok. İnanının ben de bu kadar çok para ile ne yapacağımı bilemiyorum” diyorlardı. İşte tarihi bir fırsat. Bugün sahip oldukları servetin bir kısmını gönül rızası ile ihtiyaç sahiplerine aktarmaları en büyük sevap olarak kabul görecektir. Allah katında bu mutlak surette hak ettiği yeri bulacak ama kamu vicdanında da en yüksek yerlere geleceklerdir. Hadi kamu vicdanını da bir kenara bıraktım; böylesi bir hayırseverin yaşayacağı iç huzur anlatılabilir mi?
Ancak yardımlaşma duygusu o denli saf ve temiz bir erdem ki kimsenin tekeline girmemelidir. Buradaki esas, gönüllülüktür. Başını muhalefet partilerin çektiği birçok Ana Kent Belediye Başkanı bu amaçla olumlu adımlar atmış, hizmet vermeyi şiar edinmiş oldukları halka kucak açmışlardır. Ülke genelinde geniş bir yardım kampanyası ayrı önem taşımaktadır ama yerelde yani lokalde yapılacak yardımlar ise ayrı bir değer arz etmektedir. Yardımı bir tek ben toplarım, kimse kimseye yardım etmesin demek, zorlukla ve titizlikle Covid 19’a karşı verilen mücadeleyi baltalamaktır. Burada Belediyelerin yardım kampanyalarının engellenmesi siyasetine bir son verilmesinin toplumsal huzura katkı sunacağı görüşündeyim.
Şimdi şöyle düşünün; Hatay’lı başarılı bir iş adamının sahip olduğu serveti paylaşması ve yardım yapması gayet doğaldır. Bu iş adamının işleri büyütüp ülke ve dünya çapında bir başarı sağladığını var sayalım. Bu kişi Hatay’da dahi oturmuyor, yaşamıyor olabilir. Şirketinin sahip olduğu büyük imkanları ilk olarak sayın Cumhurbaşkanımızın açtığı yardım kampanyasına katkı vererek kullanabilir. Ama aynı iş adamı orada durmaz, yetinmez ve bir kısım servetini de doğup büyüdüğü şehre, ilçeye, köye ya da mahalleye harcamak isteyebilir. Belki de doğup büyüdüğü o şehrin belediyesine öyle güzel bir yardımda bulunur ki; çocukluğunun birlikte geçtiği mahalle arkadaşlarının evine, aşına katkı sunmuş olur. Bu yardımlaşma erdemini kesmek, engellemek, bu büyük dayanışmanın ve duygunun önünde set kurmak doğru değildir.
Yardımlaşma Türk toplumunun en büyük geleneklerinden biridir. Özellikle dini bayramlarımız öncesi ve sonrasında dayanışma birçok ülkeye oranla dünya genelinde takdir toplamaktadır. Yardım; gönüllülüktür. Bu gönül işine ipotek koymak Allah rızasına da set çekmek olur. Bu yanlış politikaya dini melikeleri güçlü olan bir partinin öncülük etmesi üzücüdür. Yardımlaşma olgusunun önündeki engelleri kaldırınız. Bırakın kim nereye, kime nasıl yardım yapmak istiyor ise yapsın.
Yardımlaşmada yarışalım. Kıskanmayalım, gocunmayalım.
Evde kalalım. Sağlıklı olalım.
Sevgiyle.
